Michał Elwiro Andriolli

Urodzony w Wilnie z matki Polki i ojca Włocha (kapitana wojsk napoleońskich, rzeźbiarza). W Moskwie krótko studiował medycynę, ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Petersburgu. Z zagranicy powrócił w 1862 r. i rozpoczął organizację powstania w pow. trockim, zajmował się werbunkiem. Ranny pod Dubiczanami, ukrywał się w Petersburgu. Aresztowany, został przewieziony do więzienia w Kownie, skąd zorganizował ucieczkę. Dostał się do Paryża. W 1866 r. próbował powrócić do kraju pod fałszywym nazwiskiem jako emisariusz. Aresztowano go na granicy, po amnestii ujawnił się i stanął przed sądem w Wilnie. Został skazany na 15 lat katorgi, wyrok złagodzono na osiedlenie w Wiatce. W 1871 r. zamieszkał w Warszawie. W następnych latach zasłynął jako niezrównany ilustrator „Kłosów", „Tygodnika Ilustrowanego", a przede wszystkim książek, np. „Pana Tadeusza", poematów Słowackiego, dzieł Szekspira. Pod Warszawą wg jego projektów budowano piękne letniskowe domy. Zmarł w Nałęczowie.